නෙතු යුග සමකොට හදා වඩා ගෙන
රුහිරය කිරි කොට රසට පොවා
නුඹ අඬනා විට ළයට තුරුලු කොට
නැලවූ හැටි මට සිහි වෙනවා
ලොකු මිනිසෙකු වී ලොවටම රජ වී
මවෙත රවා නුඹ ගිය දිනයේ
සතුටු කඳුලු මැද දුක දැනුනත් මට
ආසිරි පමණයි මම පැතුවේ
නැවතත් නුඹ අසරණවී මා වෙත
අම්මෙ කියාගෙන පැමිණි දිනේ
අසරණ පුතුනේ කෙළෙස රවන්නද
දැනෙනා කිරි සුවඳට දෙතොලේ
කවි මල්ල
Thursday, March 31, 2016
Monday, December 28, 2015
මැණික
දිවිමග පෙන්වන රන් තරු කැටයයි
නිවසේ ආලෝකය මිණි පහනයි
දෙවියන් අප වෙනුවෙන්ම මැවූ ඔබ
මැණිකක් මගේ පුතේ
ගිටාරයට හිත බෝමා
ගමනේ යන්නට ආසා
තාත්ත නුඹෙ ලෝකයේ වීරයා
ආඩම්බර මටනේ
බඩගිනි වූ විට අම්මා
දුක හිතුනාමත් අම්මා
රකවරණය සෙනෙහස ඔබ පතනා
විශ්වාසය ඇයනේ
Monday, August 31, 2015
රන් මිණි පහන
සිනහ වතින් මුව සරසා ළඟට එන
ළඟටම ඇවිත් ඉඟි කොට නැවතත් දුවන
සුරතල් බසින් අතොරක් නැතිව කියවන
මගෙ පුත නුඹයි මගෙ ලොව රන් මිණි පහන
ළඟටම ඇවිත් ඉඟි කොට නැවතත් දුවන
සුරතල් බසින් අතොරක් නැතිව කියවන
මගෙ පුත නුඹයි මගෙ ලොව රන් මිණි පහන
Sunday, March 22, 2015
ළමයා සහ ගුරුවරයා
ළමයා:
පැවරුම් ගොඩයි නිදියනවට තරහයිද?
ටිකක් කොපි කළා ඇයි ඌ නොකෙරුවද?
ලකුණු අඩුයි ගෙනත් දෙන්නෙ ගෙදරින්ද?
ගුරා උපන්නේ අපිටම අරින්නද?
ගුරුවරයා (ගුරා/ගුරුතුමා):
පැවරුම් නොදුන්නොත් නුඹ වැඩ කරනවද?
වැරදි වැඩට පුහුණුව දෙන එක හොඳද?
ලකුණු දෙන්න පචයක්වත් ලියනවද?
අසමත් නුඹේ දුක මට නොම දැනෙනවද?
Sunday, January 18, 2015
සැනසීම!
සේද වගේ දිලේනා ඝන අඳුරු වලා
දේදුනු වගේ ලස්සන විස මල්ද බලා
දියයට ගිණි කඳන් දැවෙනා ලොවට වෙලා
කෙලෙසට සැනසෙම්ද පුත නුඹ වඩිනු බලා
දේදුනු වගේ ලස්සන විස මල්ද බලා
දියයට ගිණි කඳන් දැවෙනා ලොවට වෙලා
කෙලෙසට සැනසෙම්ද පුත නුඹ වඩිනු බලා
බැස ගිය ඉර!
මෙම කවිය වසර 2014, පෙබරවාරි මස මා විසින් ලියා මුණු පොතේ පල කරන ලද්දකි.
අඳුරු වලා පටල ඉරන්
ඉර පෑයූ උජාරුවට
දෙනෝ දහක් පින් දුන්නා
දුකඳුරු නිවෙනා පැතුමට
ඉර පෑයූ උජාරුවට
දෙනෝ දහක් පින් දුන්නා
දුකඳුරු නිවෙනා පැතුමට
උදම් වෙලා හිරු මඬලත්
දහවල ළඟ ළඟ එනවිට
පෙන්වා සිය බල මහිමය
පෙලා දැමී අසරණ කැළ
දහවල ළඟ ළඟ එනවිට
පෙන්වා සිය බල මහිමය
පෙලා දැමී අසරණ කැළ
පැතුම් සුන්ව ගිය සෙනඟක
මුවට නැගුන ශාප කඳට
අසරණයින් පිනෙන් නැගුනු
ඉර බැස යනු ඇත අවරට
මුවට නැගුන ශාප කඳට
අසරණයින් පිනෙන් නැගුනු
ඉර බැස යනු ඇත අවරට
Subscribe to:
Posts (Atom)